Złoty – polska waluta i jej historia
Co jakiś czas pojawiają się plotki (w każdej plotce jest ziarenko prawdy) na temat wprowadzenia w Polsce waluty euro. Póki co polski złoty ma się całkiem nieźle, a nie tak dawny druk banknotów w nowej wersji oraz wprowadzenie banknotu o nominale 500 złotych zdają się nie zwiastować rychłego końca polskiej waluty.
Jednostka monetarna w Polsce
Złoty (kod PLN) jest podstawową jednostką monetarną w Polsce. Dzieli się na 1000 groszy. Aktualnie w obiegu mamy zarówno monety złotowe (1, 2 i 5 złotych), jak i groszowe (1, 2, 5, 10, 20 i 50 groszy), a także banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100, 200 i 500 złotych.
Złoty i jego historia
Złoty przez długi czas był jedynie jednostką obrachunkową. Niegdyś złotym nazywano po prostu złote dukaty. Tak naprawdę dopiero reforma monetarna przeprowadzona w czasach panowania króla Stanisława Augusta spowodowała, że złoty stał się jednostką zasadniczą o kursie 1 złp = 30 gr. Monety były bite do 1841 roku.
Po licznych zawirowaniach historycznych złoty ponownie został wprowadzony do obiegu 29 kwietnia 1924 i zastąpił markę polską. Stało się to wskutek głośnej reformy pieniężnej przeprowadzonej przez ówczesnego ministra finansów Władysława Grabskiego. Nową walutę oparto na parytacie złota – wartość złotego wynosiła 9/31 grama czystego złota.
W czasie II wojny świtowej na terytorium Generalnego Gubernatorstwa również obowiązywała waluta o nazwie złoty, ale nie były to te same banknoty. Okupacyjne złote sygnowane były przez Bank Emisyjny w Polsce z siedzibą w Krakowie, którego prezesem został Feliks Młynarski. W tym samym czasie na terenach zajętych przez ZSSR obowiązywał rubel.
Po II wojnie światowej Polska wciąż znajdowała się pod komunistycznym wpływem. Wszędzie przedstawiano ludzi pracy – na plakatach, wiecach, a także na banknotach. Nowe banknoty obowiązywały od 30 października 1950 roku. W kolejnych latach wielokrotnie wymieniano niektóre banknoty na monety, a monety na banknoty, wprowadzano również nowe nominały. W latach osiemdziesiątych inflacja, a następnie hiperinflacja spowodowała, że dodrukowano niewyobrażalne dziś nominały 5000, 10000, 20000, 50000, 100000, 200000 i 500000 złotych, a także 1000000 i 2000000 złotych.
Denominacja złotego o cztery zera została wprowadzona 1 stycznia 1995 roku (ustawę podpisano 7 lipca 1994 roku). Pierwsze banknoty drukowane były na terenie Wielkiej Brytanii. Wymiana „starych” pieniędzy możliwa była aż do końca 2010 roku.